Gerardus Henricus Hubertus Hermkens, 42 jaar, kapelaan, geboren op 5 januari 1903 te Venlo. Hermkens werd op 21 maart 1931 in Roermond priester gewijd en benoemd tot kapelaan in Lottum, vanaf 1938 in Tegelen. Op 1 januari 1942 werd hij kapelaan in Montfort. Als lid van het verzet bood hij hulp aan onderduikers. In de nacht van 17 op 18 december 1944 werd hij door de Gestapo van zijn bed gelicht en naar het concentratiekamp Buchenwald overgebracht. Van hieruit werd Hermkens te werk gesteld in de Gustloff-Werke in Weimar. Bij een bombardement op de fabrieksgebouwen op 9 februari 1945 werd hij zo ernstig gewond dat hij op 18 februari overleed.

^{Bronnen: Een gedachtenisprentje van G.H.H. Hermkens; H. Joosten, Een halve eeuw H. Hartparochie Tegelen 1932-1982, p. 42; W.A. Brug, Hun naam leeft voort ... (Alphen a.d. Rijn 1989) p. 84; L. Brueren, Authentieke verhalen van mensen uit de regio Venlo, p. 137. Het boekje L.H. Beurskens, Onze dooden uit den Tweeden Wereldoorlog 1940-1945 (Maastricht  KNVB afd. Limburg, 1947) vermeldt op blz. 40: 'Op 17 december 1944 werd kapelaan Hermkens wegens het onderbrengen en verzorgen van onderduikers en het door de gevechtslinie doen brengen van menschen te Montfort gearresteerd. Via de gevangenis te Keulen kwam hij op 17 januari 1945 in het concentratiekamp Buchenwald. Bij een bombardement op een fabriek in de buurt op 9 februari 1945 werd hij zoo zwaar gewond, dat hij aan de gevolgen daarvan op 18 februari overleed. Kapelaan Hermkens, die op 21 maart 1931 te Roermond de H. Wijding ontving, was van 1 october 1938 tot 1 januari 1942 kapelaan te Tegelen en geest. adviseur van V.I.O.S.T. (thans Tegelsche Herten). Sedert zijn benoeming tot kapelaan te Montfort op 1 januari 1942 was hij geestelijk adviseur van R.K.S.N.A.'}